رأی تلخ

فردا هفت اسفنده و روز انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی. (و البته مجلس خبرگان)

خب خدا رو شکر تکلیف کاندیداهای خبرگان که مشخصه و خیلی راحت بهشون رأی میدم. اما مشکل بر سر مجلس شورای اسلامی هس. جایی که هیچ وقت فضاش شفاف نبوده و متاسفانه اکثر آدمایی که نامزد تصاحبش میشن، اون معیارهایی که مدنظر ماست رو ندارن.

کار بجایی رسیده که بعضیا گفتن میخوان برن شهر دیگه رأی بدن!!!! کاری که بنظرم از اساس اشتباهه و نشونه ضعف در تصمیم گیری هس...

و متاسفانه کاندیداها هم فقط یاد گرفتن شعار بدن و با کلمات بازی کنن. مثلا میگن ما معتقد به فلان تفکریم؛ اما حاضر نیستن با اون تفکر ائتلاف کنن! و راه خودشونو میرن!

پا روی نفس گذاشتن کار سختیه... اما ایول به کسایی که تونستن اینکارو بکنن و به نفع هم‌فکراشون کنار کشیدن...

فردا میرم رأی خودمو به صندوق میندازم؛ یک رأی تلخ

رأی به کسی که چهار سال پیش با خیلیا بحث میکردم که نباید بهش رأی بدن...

اما امسال با خیلیا بحث کردم که بهش رأی بدید... نه به این خاطر که چهار سال قبل اشتباه میکردم و الان نظرم عوض شده؛ که ملزم به انتخابیم از لیستی که جلویمان گذاشته اند...

چاره ای نیس...

«ربّنا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا»