سیاست مریض

نگاهی به احوال این روزهای جماعت سیاسی‌مان

این روزها اوضاع جماعت سیاسی کشورمان مطلوب نیست! یا بهتر است بگوییم سیاست‌زدگی سیاستمدارانمان، بیداد میکند! از سیاست‌مردان کوچولوی دانشجو(!) گرفته تا سیاست‌مردان موسپید انقلابی!

به قول شاعر هر کسی نغمه خود خواند و (البته با اجازه نیما!!!) از صحنه نرود...

قوا و بی قواها...

آن از مجلس و بچه‌بازی‌هایش(دعوا، بی‌نظمی، دوفوریت مقابله!، خواب و...)

آن از دولت و شعارهایش(که طرفدار و مخالفان را «ناامید» کرده از «تدابیرش»!)

آن از قوه قضائیه و کارهایش(که قوه‌اش هیچ ولتاژی در برابر کله‌گنده ها ندارد!)

و آن از "از قافله عقب مانده ها" که چپ و راست(!) همایش میگذارند برای باز پس گرفتن صندلی و «قدرت»!

قدرت‌طلبی...

تعارفی نیست؛ قدرت‌طلبی فقط در وجود مستکبرینی چون امریکا و غرب نیست! خیلی از این اشخاصی که خودشان را سیاستمداران چپ و راست و بعضا معتدل و فراجناحی(!) معرفی میکنند هم، چیزی جز قدرت نمیخواهند!

تفاوت این‌دو، تنها در وسعت نگاه است...

این وسط فقط مردم اند که باید صبح تا شب خودشان را به هر دری بزنند تا در این اوضاع ناخوشایند اقتصاد، زندگی‌شان رو بگذرانند. و در اوقات استراحت هم بنشینند و در روزنامه ها و سایت ها و البته تلویزیون(!)، به افاضات و دعاوی این جماعت سیاست‌زده چشم بدوزند...

مردم

البته ما مردم هم در این وانقصا چندان معصوم نیستیم!

اول اینکه این مسئولین، از اتباع بیگانه نیستند و از دل همین مردم به پایتخت و صندلی های نرم آن رسیده اند!

و دوم اینکه خود مردم هم چنـــدان به فکر جامعــه و آینــده مملکت نیستنـد... هر کسی سعی می‌کنــد به «هر طریقی» گلیم خودش را از آب بیرون بکشد و این میان، عباراتی مثل «حلال و حرام»، «حق و الناس» و البته «حق الله»؛ یعنی کشک!

آینده

بیان این موارد، نشان دهنده یک بن‌بست سیاسی-اجتماعی برای جامعه و نظام نیست!

اینها دردهایی هست که امروز وجود دارد و میتواند فردا نباشد...

و اینکه با وجود همه این مشکلات و انحراف ها(!)، نقاط مثبت فراوانی وجود دارد که میشود سطرها در مورد آن نوشت... از مسئولانِ «مسئول» گرفته تا مردمان «مَرد»!

می گویم: امیدوارم و از خدا میخواهم که حداقل خودم، در آینده دچار این مصائب نشوم؛ از حرصی که برخی مردم را فراگرفته تا سیاست‌زگی که خیلی از مسئولین رو بلعیده!