سه نکته از پایتخت سه

خوشحالم که عید امسال هم سریال موفق پایتخت پخش شد؛ سریالی که می توان گفت بر خلاف انتظار خیلی‌ها حتی از دو سری قبلی هم بهتر بود. سریالی که مخاف و موافق صداوسیما را به واکنش وا میدارد و کاملا جریان‌ساز است...

این چند روز درباره این سریال زیاد صحبت شده که لینک یکشیون که نسبتا مفصل سریال رو بررسی کرده در آخر این مطلب میذارم؛

اما پایتخت این سری چند نکته برای من وجود داشت که در ادامه ذکر میکنم؛

1) شخصیت هایی واقعی و قابل درک

بدون شک مهمترین دلیل موفقیت سریال پایتخت، معمولی بودن خانواده «معمولی» هست؛ خانواده ای که رفتارشان کاملا قابل درک برای خانواده های معمولی ایرانی می باشد و گویی آینه ای است از زندگی تک تک ما. اما این سری، دو شخصیت «اوس موسی» و «رحمت خروس‌باز» برای من خیلی جالب بودند. اوس موسی یک آدم ساده و مهربان که شخصیتش کاملا باورپذیر بود و هیچ تصنعی در آن دیده نمی شد. و شخصیت رحمت که از خروس‌بازی به شاسی‌بلندسواری رسیده بود! نمونه این آدم‌ها در مملکت ما فراون اند؛ آدم هایی که به هر نحوی خودشان را به مسئولین و شخصیت های برجسته نزدیک می کنند تا برای خود جایگاهی هرچند پوچ بدست آورند. سکانس حضور فرماندار در خانه بهبود و حرکات رحمت به خوبی این موضوع را نشان می‌داد؛ جایی که رحمت خودش را به فرماندار نزدیک میکند و به مردم می‌گوید مشکلاتشان را به او بگویند تا وی فردا آنها را به فرماندار منتقل کند!؛ و واکنش فرماندار که به رحمت می‌گوید: جنابعالی؟!!...

2) کاراکترهای اضافی!

در این سری برخی کاراکترها اضافی بودند و گویی به فیلم تحمیل شده بودند! شخصیت باباپنجعلی که کاملا کلیشه ای شده بود و تکراری. بازی تصنعی سارا و نیکا که بدجوری توی ذوق می زد و شاید بهتر بود دوقلوهای بااستعداد بهتری جایگزین این دوقلوهای خارج‌نشین می شدند. و آن دوقلوهای جوانی که در این سری اضافه شده بودند و مجهول بودند و قدری حرص‌برانگیز!

3) باز هم اعتراض

این بار هم عده ای قلیل به مخالفت با این سریال پرطرفدار کردند. در سال گذشته مطلبی با عنوان "کاش «پایتخت» زبان ما را مسخره می کرد!" نوشتم. پس از واکنش‌های مثبتی که از این سریال در جامعه بوجود آمد، انتظار داشتم این معدود افراد نیز عینک بدبینی خود را عوض کنند. اما امسال هم صدای نق زدن‌شان بلند شد تا ثابت کنند همیشه افرادی هستند که برخلاف جریان آب شنا می‌کنند!!! از نمایندگان مجلس گرفته تا به اصطلاح محیط‌بانی که داستان های زیبا و تأثیرگذار این سریال که به دفاع از آنان می پرداخت را توهین به خود دیدند...

پ.ن: کاش از اول اسم این سریال رو «پایتخت» نمی‌ذاشتن؛ چون این سریال هیچ سنخیتی به «پایتخت» نداره... نه اخلاق، نه رفتار و نه سبک زندگی افراد ساکن این سریال، کمتر شباهتی به پایتخت ما دارد. این سریال درباره مردم است و متعلق به آنان. امیدوارم فیلم ها وسریال های دیگر ما هم پایتخت را الگو قرار بدهند و از پایتخت(تهران) بیرون بیایند و زندگی خانواده های معمولی را به تصویر بکشند...

لینک مرتبط:

سریال پایتخت 3 در ترازوی نقد / فارس