آرزویی که جوان عمانی کرد

سه شنبه, ۳ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۱۱:۱۲ ب.ظ

امشب، شب وفات حضرت ام البنین(سلام الله علیها) – مادر حضرت عباس علیه السلام است. سال قبل در چنین شبی، بین الحرمین مدینه بودم. جای شما خالی...

از بعثه برمی گشتیم. به بین الحرمین که رسیدیم، رو به بقیع کردیم و به حضرت ام البنین سلام دادیم. خواستیم راه بیفتیم که چند تا جوان عمانی به به طرف ما آمدند... یکیشون به زبانی که ما بفهمیم گفت که امشب شب وفات حضرت ام البنین است. و شروع کرد زیارت این حضرت رو از روی گوشی همراهش خوندن... بعد از خوش و بشی که با هم کردیم و هنگام خداحافظی حرفی زد که برای من خیلی به یادمادنی بود؛ به زبان عربی قابل فهمی گفت: «إن شا الله ما و شما، عاشورا، کربلا!». انصافا میان اون همه عرب غیرشیعی- دیدن چند جوان شیعه با حال، انرژی خاصی به ما داد.
راستش اون شب یه کم حال همه مون گرفته بود... آخه چند روز بود که مدینه بودیم و کنار بقیع؛ اما ... نمی دونم ایراد از مسئول کاروان بود یا روحانی کاروان یا بچه های کاروان یا ... بگذریم... .
داشتیم از بین الحرمین خارج می شدیم که یه نفر با سرعت اومد به طرف ما و گفت که حاج آقا میگن بیاین روضه! و وقتی به عقب نگاه کردیم، دیدیم یه کاروانی گوشه بین الحرمین- رو به بقیع نشستند و ... .

بقیه رو نمیدونم ولی من که در فرط خوشحالی بودم... چون فرصتی بود که عقده دل باز کنم بعد از این چند روزی که رو به قبور چهار امام معصوم ایستاده بودم و شاهد گستاخی این قوم جاهل بودم؛ بی آنکه بتوانم لب، تر کنم...